Przepisy penalizujące przestępstwa na szkodę wierzycieli ujęte zostały w art. 300-302 k.k. Warto zwrócić uwagę na fakt, że ustawodawca umieścił je w rozdziale XXXVI – dotyczącym przestępstw przeciwko obrotowi gospodarczemu. Oznacza to, że regulacja prawnokarna odnosi się do naruszeń takich stosunków zobowiązaniowych pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem, które dotyczą obrotu gospodarczego.
Prawo karne będzie mogło być zatem zastosowane, nie tylko gdy nie dojdzie do wykonania zobowiązania przez dłużnika, ale też jeśli dłużnik jednocześnie w jakiś sposób przyczynił się do poszkodowania wierzyciela.
Ustawodawca w wyżej przytoczonych przepisach ujął nie tylko bezprawne działania dłużników, ale również nieuczciwych wierzycieli, którzy np. przyjmują korzyść majątkową, czym wypełniają znamiona przestępstwa (określone w art. 302 § 3 k.k.).
Podkreślić jednocześnie należy, że czyny wymienione w art. 300-302 k.k. stanowią bardzo szeroką materię. Na potrzeby niniejszego artykułu zostały one jedynie pokrótce opisane i wyjaśnione.
Jeżeli jesteście Państwo zainteresowani dokładną analizą przedstawionych przepisów lub szczegółowym wyjaśnieniem znamion opisanych wyżej przestępstw, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią.
Potrzebujesz pomocy w tym temacie? Napisz do nas!