Choć można dokładać wszelkich starań, aby unikać sytuacji spornych, nie sposób jest całkowicie wyeliminować z życia wszelkich okoliczności konfliktowych o różnym stopniu czy natężeniu. W zależności od powagi sprawy jedne spory zakończą się sprawnie i bez większych szkód dla stron konfliktu, inne będą ciągnąc się latami w wyczerpujących zarówno w finansowo, jak i emocjonalnie postępowaniach sądowych. Ani strona pozywana, ani ta dochodząca swoich roszczeń nie czerpią przyjemności z dłużącego się prowadzenia sporów na tle postępowania sądowego. Aby oszczędzić sobie zarówno wydatków, jak również zbędnego stresu i nerwów, można skorzysta z mediacji sądowych, które ze swojej istoty mają stanowić alternatywę dla długotrwałej drogi postępowania procesowego.
Mediacja jest procedurą rozwiązywania sporów, polegającą na wprowadzeniu pomiędzy strony konfliktu bezstronnej osoby trzeciej, której zadaniem nie jest rozstrzygnięcie sporu, lecz udzielenie stronom pomocy w zawarciu porozumienia satysfakcjonującego zarówno stronę dochodzącą swoich roszczeń, jak i tą, od której roszczenie jest dochodzone. Osobą taką jest mediator, który poprzez zachęcanie stron do aktywnego poszukiwania możliwości wzajemnego porozumienia się w przedmiocie istniejącego konfliktu może doprowadzić do uniknięcia konieczności wchodzenia na drogę sądową. Może on również proponować stronom dokonanie innych koniecznych ustaleń, jak również przeprowadzenie ekspertyz i innych czynności, a także proponować treść porozumienia.
W swojej istocie mediacja charakteryzuje się dobrowolnością, poufnością, bezstronnością oraz elastycznością. Dobrowolny aspekt mediacji opiera się na fakcie, iż strony muszą jednogłośnie wyrazić wolę podjęcia się procesu mediacji i zaakceptować również mediatora. Ponadto, nawet post factum podjęcia takiej decyzji, mogą zmienić swoje stanowisko, jeśli nie widzą możliwości pozasądowego zażegnania konfliktu i z takowego postępowania mediacyjnego zrezygnować.
Z kolei poufność postępowania mediacyjnego polega na tym, że całokształt procesu mediacyjnego objęty jest tajemnicą, co oznacza, iż mediatora obowiązuje dyskrecja w zakresie informacji udzielanych mu w procesie mediacyjnym. Również wyrazem poufności mediacji jest przechowywanie wszelkich dokumentów z zachowaniem odpowiednich reguł mających na celu ochronę danych i informacji w nich zawartych.
Wyrazem bezstronności mediacji jest w pierwszej kolejności sama osoba mediatora. Jest to zawsze osoba neutralna dla stron konfliktu, a co za tym idzie nie dokonuje on oceny działania żadnej ze stron, tym samym nie przychylając się do stanowiska jednej bądź drugiej strony. Wynika z tego w sposób oczywisty, iż na gruncie mediacyjnym strony traktowane są w sposób jednakowy, a zatem żadna z nich nie stoi na pozycji uprzywilejowanej wobec drugiej.
Elastyczność postępowania mediacyjnego wydaje się jednym z istotniejszych atutów takiej metody rozwiązania sporu. Postępowanie mediacyjne jest pozbawione formalnych obostrzeń charakterystycznych dla postępowań sądowych ograniczonych regulacjami poszczególnych ustaw. W szczególności elementy samej mediacji takie jak choćby miejsce spotkania czy jego termin ustalane są na bieżąco za obopólną zgoda stron konfliktu.
Wielopłaszczyznowy charakter mediacji pozwala na jej stosowanie na tle różnych sporów. Z powodzeniem stosuje się postępowanie mediacyjne w sprawach cywilnych, rodzinnych, gospodarczych oraz karnych.
W sprawach cywilnych z mediacją najczęściej spotkamy się w kwestiach dotyczących spraw spadkowych, pracowniczych czy niezwykle popularnych sporów sąsiedzkich. Jak wskazuje art. 10 Kodeksu postepowania cywilnego w sprawach, w których zawarcie ugody jest dopuszczalne, sąd dąży w każdym stanie postępowania do ich ugodowego załatwienia, w szczególności przez nakłanianie stron do mediacji. Dokładnie wytyczne dotyczące mediacji w postępowaniu cywilnym wskazane zostały w treści art. 1831 i następnych Kodeksu postępowania cywilnego, gdzie w szczególności ustawodawca uregulował dobrowolny charakter mediacji, na jakiej podstawie można ją prowadzić, a także kwestię bezstronności i wymogów dotyczących osoby mediatora, jak również jego wynagrodzenie.
W sprawach rodzinnych mediacja stosowana jest najczęściej w sprawach o rozwód i separację. Zmierza ona do pogodzenia małżonków i zakończenia konfliktu w celu możliwego ratowania rozpadającego się związku małżeńskiego. Jeśli to się nie powiedzie, w postępowaniu mediacyjnym można ustalić istotne kwestie, o których w innym wypadku orzekłby sąd. Należą do nich m.in. temat alimentów czy podziału majątku wspólnego, w tym korzystania ze wspólnego mieszkania małżonków, a ponadto kwestie związane wykonywaniem władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, a także kontaktów rodziców z dziećmi. W sprawach, gdzie kwestię sporną stanowią właśnie kontakty małoletnich sąd szczególnie uwzględnia porozumienie między małżonkami, jeśli jest ono korzystne dla dobra małoletnich dzieci. W drodze postępowania mediacyjnego możliwe jest również sporządzenie planu wychowawczego na podstawie art. 58 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
W zakresie spraw gospodarczych mediacja prowadzona jest najczęściej w sprawach o zniesienie współwłasności czy sprawach dotyczących zapłaty roszczeń pieniężnych. W sprawach gospodarczych mediacja umożliwia ugodowe zakończenie sporu powstałego pomiędzy przedsiębiorcami wynikłego w związku z prowadzoną przez nich działalnością. Jest ona dopuszczalna sporu jest w sytuacjach, w których odpowiednie przepisy dopuszczają zawarcie ugody, szczególnie o zapłatę, wykonanie umowy, jak również ustalenie roszczeń wspólników i akcjonariuszy, a także dokonanie ustalenia obowiązków w ramach umowy konsorcjum.
Na gruncie spraw karnych mediacja przyjęła nieco inny wymiar. W odniesieniu do spraw karnych mediacja zapewnia stronom możliwość polubownego rozwiązania problemu wynikłego wskutek popełnionego przestępstwa na zaproponowanych wspólnie warunkach. Dzięki zastosowaniu mediacji zarówno pokrzywdzony, jak i oskarżony mają szansę wypowiedzieć się w temacie konsekwencji zaistniałego czynu zabronionego, a także w zakresie swoich oczekiwań wobec drugiej strony. Tym samym, podjęcie działań mediacyjnych na gruncie daje możliwość bezpośredniego wyrażenia przez oskarżonego żalu za popełnione przestępstwo, a także chęci zadośćuczynienia za wyrządzone szkody. Ma to o tyle istotne znaczenie, że instytucja czynnego żalu na gruncie Kodeksu postępowania karnego stanowi okoliczność łagodzącą, której wystąpienie może w sposób diametralny wpłynąć na końcowy wymiar kary wskazany w wyroku sądu.
Mediacja jest bez wątpienia nad wyraz korzystną formą zażegnania sporów nie tylko w kontekście ulgi finansowej, ale także tej emocjonalnej. Postępowanie mediacyjne oznacza szansę na oszczędność czasu poświęconego na rozstrzygniecie sporu, znaczne obniżenie kosztów się z nim wiążących, a ponadto zredukowanie poziomu stresu wynikającego z prowadzonych długotrwałych postępowań na kanwie sądowej. Mediacja pozwala stronom konfliktu na wspólne wypracowanie rozwiązania satysfakcjonujące obie partie przy obopólnym aktywnym ich udziale, co w przypadku dojścia do konsensusu skutkuje większym zadowoleniem stron, a także zapewnia wyższy stopień prawdopodobieństwa, iż strony do wspólnie skomponowanie ugody się zastosują, jako że sami są jej autorami.
Potrzebujesz pomocy w tym temacie? Napisz do nas!