Brak faktycznego doręczenia korespondencji sądowej za pośrednictwem Portalu Informacyjnego w świetle ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. 2020 poz. 1842 ze zm.).
Po kilku miesiącach funkcjonowania przepisów, które weszły w życie w dniu 3 lipca 2021 r. na mocy ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. 2020 poz. 1842 ze zm.) w przedmiocie doręczeń korespondencji sądowej za pośrednictwem Portalu Informacyjnego, można stwierdzić, że początkowo zgłaszane obawy co do prawidłowości doręczania korespondencji częściowo się potwierdziły.
Przedmiotem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie co zrobić ma profesjonalny pełnomocnik w sytuacji, gdy nowy system zawiódł i z jakichś przyczyn nie doszło do FAKTYCZNEGO doręczenia korespondencji sądowej, pomimo że w świetle literalnego brzmienia przepisów może ona być uznana za skutecznie doręczoną.
Przyczyny braku faktycznego doręczenia korespondencji mogą być rozmaite, a to np. brak udzielenia dostępu do sprawy, niekontrolowane zniknięcie sprawy z „listy spraw” pełnomocnika, jak i inne problemy techniczne związane z funkcjonowaniem Portalu Informacyjnego.
Próba odpowiedzi na zadane pytanie jest celowa, gdyż w przypadku uznania przez Sąd korespondencji za skutecznie doręczoną (w braku faktycznego doręczenia) – w interesie reprezentowanego Klienta – za uzasadnione należy uznać podjęcie kroków w kierunku ochrony jego praw procesowych.
Na czym jednak można się oprzeć, skoro mamy do czynienia – z jednej strony – z oczywiście ułomnym mechanizmem doręczania korespondencji, ale z drugiej strony jednak z unormowaniem rangi ustawowej, które w sposób jednoznaczny określa skutek doręczenia w oderwaniu od faktycznego podjęcia korespondencji, a nawet możliwości jej podjęcia.
W ocenie autora niniejszego artykułu za uzasadnione jest w takiej sytuacji powołanie się nie tylko na typowe zarzuty procesowe, pośród których można wskazać w zależności od stanu faktycznego naruszenia art. 233 § 1 k.p.c., art. 15zz9 ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. 2020 poz. 1842 ze zm.) i innych uzasadnionych stanem faktycznym sprawy.
Za zasadne i konieczne należy uznać również odwołanie się do przepisów prawa europejskiego, tj. przepisów Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/674 z dnia 27 kwietnia 2016 r.
Powszechnie bowiem wskazuje się, że stosowanie przepisów o doręczeniu pism za pośrednictwem portalu informacyjnego (art. 15 zzs9 ust. 2 ustawy z dnia 02 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych) przy aktualnych rozwiązaniach technicznych będzie wiązało się z ujawnieniem danych osobowych użytkowników wewnętrznych (sędziów, pracowników sekretariatu) – a tym samym będzie stanowiło naruszenie art. 5 ust. 1 lit. a, b, c i f Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/674 z dnia 27 kwietnia 2016 sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE oraz mając na uwadze treść wyroku ETS z dnia 17.12.1970 r. C – 11/70 Internatonale Handelsgesellschaf GmbH przeciwko Einfuhr- und Vorratsstelle für Getreide und Futermitel i wyroku ETS z dn. 15 lipca 1964 r. sprawa 6/64 Flaminio Costa v. ENEL (prymat prawa unijnego nad prawem krajowym oraz zasada pominięcia przez sąd krajowy w postępowaniu przepisów prawa krajowego sprzecznych z prawem unijnym).
Stanowisko sądów powszechnych w przedmiocie sprzeczności prawa polskiego z prawem unijnym we wskazanym zakresie należy uznać za jak najbardziej zauważalne i zyskujące na znaczeniu, a skutkiem takiego stanu rzeczy jest prawne zakwestionowanie skuteczności doręczenia dokonanego za pośrednictwem Portalu Informacyjnego z uwagi na sprzeczność odnośnych przepisów z prawem wyższego rzędu.
*Treść niniejszego artykułu odzwierciedla jedynie stanowisko autora. Autor nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w nim zawartość merytoryczną ani za sposób wykorzystania zawartych w nim informacji.
Potrzebujesz pomocy w tym temacie? Napisz do nas!