Jedną z przesłanek braku rozpoczęcia, a w praktyce częściej spotykanego zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest wszczęcie postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania.
Jest to wygodna instytucja, z której organy korzystają coraz częściej, w szczególności w sytuacji gdy zbliża się upływ terminu przedawnienia. Znamienne jest to, że zwykle postępowania nie toczą się wyłącznie w podstawowym czasie wyznaczonym przepisami, a rozciągają się w czasie (bez względu na to czy ma to faktyczne podstawy, czy też wynika z okoliczności w istocie nie związanych z daną sprawą). Dążenie do zawieszenia biegu terminu przedawnienia umożliwia bowiem dalsze prowadzenie postępowania, jednakże nierzadko zdarza się, że dochodzi do tego w sytuacji nadużycia prawa przez organ prowadzący postępowanie.
W praktyce można bowiem zaobserwować, że do wszczęcia postępowania dochodzi bezpośrednio przed upływem terminu przedawnienia np. kilka miesięcy czy nawet w ostatnim miesiącu przed upływem terminu, co jest powiązane z sytuacją, w której organ jeszcze nie zakończył prowadzonego postępowania, a nadal istnieją w nim braki, które wymagają uzupełnienia, co nie byłoby możliwe po upływie terminu przedawnienia, gdyż postępowanie podlegałoby wówczas umorzeniu. Powyższe jest nierzadko powiązane z działaniem organu, które ogranicza się do prowadzenia sprawy podatkowej przy jednoczesnym zawieszeniu postępowania karno-skarbowego lub braku podejmowania jakichkolwiek czynności, czy też podejmowaniu wyłącznie czynności, które wskazują na pozorowanie prowadzenia postępowania karno-skarbowego.
Taki sposób zachowania bezsprzecznie wskazuje na to, że wszczynanie postępowania karno-skarbowego jest stosowane wyłącznie w celu zachowania możliwości dalszego prowadzenia postępowania podatkowego, a tym samym, jako niedążące w istocie do rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego, które jest przedmiotem tego postępowania, ma charakter instrumentalny, co może wiązać się z jego stosowaniem z nadużyciem prawa, skutkiem czego jest brak zawieszenia biegu terminu przedawnienia.
Instytucja wszczęcia postępowania karno-skarbowego stosowana wyłącznie w celu zawieszenia w/w terminu pozostaje bowiem sprzeczna zarówno z celem jak również funkcją, dla której zostało ustanowione.
W odniesieniu do zagadnienia instrumentalnego charakteru wszczęcia postępowania karno-skarbowego, w ostatnim czasie ukształtowała się korzystna dla podatników linia orzecznicza sądów administracyjnych. Jednym z ważniejszych orzeczeń w tej kwestii był wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 128/20, w którym podzielono stanowisko sądu I instancji, odnoszące się do okoliczności, że „(…) możliwe i konieczne jest jednak kontrolowanie przez sąd administracyjny, czy organ podatkowy nie odwołał się do wszczęcia postępowania karnoskarbowego w sposób stanowiący nadużycie prawa. Innymi słowy sąd administracyjny może kontrolować, czy nie doszło do instrumentalnego wykorzystywania art. 70 § 6 pkt 1 OrdPU ze względu na wszystkie okoliczności sprawy podatkowej, a w szczególności w sytuacji, gdy wykorzystanie tego przepisu związane jest z naruszeniem zasady zaufania do organów podatkowych (art. 121 OrdPU), czy wywodzonej z prawa unijnego oraz art. 2 Konstytucji RP zasady uzasadnionych oczekiwań.”. W takim kontekście należy rozpatrywać przepis art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej jako niedookreślony w zakresie, w którym miałby dawać organom podatkowym możliwość wszczynania postępowań karno-skarbowych wyłącznie w celu ochrony interesu fiskalnego Skarbu Państwa poprzez uzyskanie większej ilości czasu na przeprowadzenie postępowania i wydanie decyzji. Taki sposób postepowania spełnia bowiem przesłanki do uznania, że w takiej sytuacji dochodzi do nadużycia prawa w celu realizacji celu fiskalnego, gdyż przywołany przepis odnosi się wyłącznie do prowadzenia określonego rodzaju postępowania, w tym ze wszystkimi jego skutkami, a nie tylko możliwości stosowania skutków jego wszczęcia wobec braku faktycznej realizacji jego celu i funkcji.
Takie stwierdzenie znajduje swoje uzasadnienie np. w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 128/20 czy z dnia 30 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 42/20. W tym przedmiocie doszło także do wydania uchwały sankcjonującej takie stanowisko orzecznictwa (uchwała NSA z dnia 24 maja 2021 r. sygn. akt I FPS 1/21).
W odniesieniu do powyższego podkreślić jednak należy, że ocena ewentualnego instrumentalnego charakteru wszczęcia postępowania karno-skarbowego a tym samym jego faktycznego wpływu na termin biegu przedawnienia powinny być weryfikowane wyłącznie w okolicznościach faktycznych danej sprawy.
Potrzebujesz pomocy w tym temacie? Napisz do nas!