Przymusowy wykup akcji, określany również jako squeeze out, to uregulowana w ustawie z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 96 ze zm.; dalej: „KSH”) procedura przymusowego wykupu akcji. W praktyce instytucja squeeze out określana jest także jako procedura mająca na celu „wyciśnięcie wspólników” lub „wyciśnięcie akcji”. Istota instytucji przymusowego wykupu akcji polega na tym, że akcjonariusze większościowi, reprezentujący łącznie co najmniej 95 % kapitału zakładowego mogą doprowadzić do przymusowego wykupu, po oznaczonej zgodnie z przepisami cenie, akcji należących do akcjonariuszy mniejszościowych, reprezentujących nie więcej niż 5% kapitału zakładowego, pozbawiając ich w ten sposób, wbrew ich woli, statusu akcjonariuszy i przekształcając w ten sposób „spółkę otwartą” w „spółkę zamkniętą”.
Ratio legis instytucji przymusowego wykupu akcji jest stworzenie akcjonariuszom większościowym prawnej możliwości pozbawienia akcjonariuszy mniejszościowych praw udziałowych w spółce. W praktyce obrotu gospodarczego w wielu spółkach akcyjnych zdarzają się sytuacje, w których akcjonariusze mniejszościowi nadużywają przysługujących im praw, w szczególności poprzez podejmowanie działań prowadzących do zaskarżania uchwał podjętych przez walne zgromadzenie akcjonariuszy. W takim wypadku, squeeze out staje się sposobem na pozbawienie mniejszościowych akcjonariuszy wpływu na funkcjonowanie spółki akcyjnej.
Zakresem przedmiotowym przymusowego wykupu akcji objęte są akcje spółki akcyjnej, przysługujące akcjonariuszom mniejszościowym. Procedura squeeze out nie obejmuje akcji emitowanych przez spółki publiczne, do których w zakresie przymusowego wykupu znajduje zastosowanie odrębna regulacja prawna w postaci ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 620 ze zm.), a także akcje przysługujące Skarbowi Państwa w spółkach powstałych w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych, dokonanych po wejściu w życie ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1198 ze zm) oraz akcje przysługujące pracownikom spółek na podstawie ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników w okresie, w którym z mocy ustawy nie podlegają one zbyciu. Co do zasady, na dokonanie przymusowego wykupu akcji nie ma wpływu statutowe ograniczenie zbywania akcji (tzw. akcje winkulowane), a także obciążenie akcji prawem zastawu, czy też prawem użytkowania.
Procedura squeeze out inicjowana jest przez akcjonariuszy większościowych spółki akcyjnej, którzy posiadają co najmniej 95 % udziału w kapitale zakładowym. Akcjonariusze większościowi mogą dokonać przymusowego wykupu akcji, jeżeli każdy z nich posiada udział w kapitale zakładowym spółki akcyjnej nie mniejszy niż 5% kapitału zakładowego, a łącznie nie mniej niż 95% udziału w kapitale zakładowym. W procesie przymusowego wykupu znaczną rolę odgrywa zarząd spółki, który po uiszczeniu ceny wykupu, powinien dokonać niezwłocznego przeniesienia wykupionych akcji na nabywców.
Z treści art. 418 Kodeksu spółek handlowych można odczytać chronologiczny tok zdarzeń, prowadzących do przymusowego wykupu akcji przysługujących akcjonariuszom mniejszościowym. Na procedurę squeeze out mianowicie składa się:
Procedurę squeeze out inicjuje uchwała o przymusowym wykupie akcji. Uchwała o przymusowym wykupie akcji nie stanowi zmiany statutu, stąd dla jej skuteczności nie jest wymagane, aby zgłosić ją do rejestru. Kluczową cechą squeeze-out jest możliwość skorzystania z tej instytucji bez względu na to, jakimi motywami kierują się akcjonariusze większościowi wykupujący, a tym bardziej, czy ujawnione, bądź domniemane pobudki zasługują na aprobatę, stąd nie ma obowiązku sporządzania uzasadnienia dla powzięcia uchwały.
Zgodnie z treścią art. 418 § 2 KSH, uchwała o przymusowym wykupie powinna określać: akcje podlegające wykupowi, akcjonariuszy, którzy zobowiązują się wykupić akcje oraz akcje przypadające każdemu z nabywców. Ponadto wszyscy akcjonariusze, którzy mają nabyć akcje i głosowali za uchwałą, odpowiadają solidarnie wobec spółki za spłacenie całej sumy wykupu. Uchwała o przymusowym wykupie podejmowana jest kwalifikowaną większością 95% głosów oddanych. Z art. 418 § 1 KSH nie wynika natomiast kworum konieczne do powzięcia tej uchwały. W art. 418 § 1 KSH wyraźnie zezwolono na zastrzeżenie w statucie surowszych wymogów powzięcia uchwały o przymusowym wykupie.
Uchwała o przymusowym wykupie może być zaskarżona zarówno na podstawie art. 422 KSH, jak i na podstawie art. 425 KSH, przez akcjonariuszy, których wykup ma dotyczyć, jak i innych akcjonariuszy. Zaskarżenie uchwały nie wstrzymuje procedury przymusowego wykupu, ale powodzenie powództwa wymusi na spółce przywrócenie takiego stanu rzeczy, jak gdyby nie doszło do przymusowego wykupu.
Kluczowym elementem procedury przymusowego wykupu akcji przysługujących akcjonariuszom mniejszościowym jest ustalenie ceny wykupu. Procedura squeeze out zakłada bowiem, że akcjonariusz, którego akcje podlegają przymusowemu wykupowi powinien uzyskać za swoje akcje sumę odpowiadającą ich rzeczywistej, rynkowej cenie.
Cena wykupu ustalana jest przez biegłego ustanowionego przez walne zgromadzenie lub sąd rejestrowy. Biegły wyznacza cenę godziwą akcji. Ponadto akcjonariuszom mniejszościowym przysługuje prawo zwrócenia się do sądu o dokonanie weryfikacji ustalonej ceny wykupu.
Wskazać przy tym należy, że uchwała walnego zgromadzenia o wyborze biegłego podejmowana jest bezwzględną większością głosów, o ile statut nie stanowi inaczej w głosowaniu tajnym.
Cena akcji, oznaczona przez biegłego, musi zostać ogłoszona w Monitorze Sądowym i Gospodarczym lub na walnym zgromadzeniu. Nie może to być to samo zgromadzenie, na którym zapada uchwała o przymusowym wykupie. Stanowisko odmienne pozostaje w sprzeczności z literalnym brzmieniem przepisu art. 417 § 1 KSH, który zakłada następującą sekwencję wydarzeń: dokonanie wyboru biegłego przez walne zgromadzenie, przeprowadzenie przez biegłego, mającego dopiero od chwili wyboru (wyznaczenia) odpowiednią legitymację, wyceny akcji, ogłoszenie ceny wykupu. W konsekwencji akcjonariusze mniejszościowi nie mogą zaskarżyć uchwały o przymusowym wykupie z powodu nieodpowiedniej ceny, bo cena ta – w chwili podejmowania uchwały – nie jest jeszcze znana.
Po ustaleniu ceny wykupu i jej ogłoszeniu, akcjonariusze, którzy mają dokonać wykupu akcji, zobowiązani są wpłacić całą sumę wykupu na rachunek bankowy spółki. Wpłata powinna być dokonana w zawitym terminie 3 tygodni od dnia ogłoszenia ceny wykupu. Brak wpłat w tym terminie powoduje niedojście do skutku przymusowego wykupu.
Wpis nabywców w rejestrze akcjonariuszy następuje dopiero po uiszczeniu całej sumy wykupu. Nabywcami mogą być tylko dotychczasowi akcjonariusze, którzy zostali określeni w uchwale o przymusowym wykupie.
Akcjonariusze zobowiązani do nabycia akcji nabywają akcje stanowiące przedmiot przymusowego wykupu przy udziale zarządu w dwóch etapach. W pierwszym z nich pomiędzy spółką a akcjonariuszami, których akcje są wykupywane dochodzą do skutku umowy przeniesienia akcji, na których podstawie spółka nabywa akcje we własnym imieniu, ale na rachunek akcjonariuszy, którzy zobowiązali się nabyć akcje. Po zawarciu tych umów, spółka powinna z kolei przenieść nabyte akcje na rzecz akcjonariuszy zobowiązanych do nabycia akcji. Do chwili wpłaty całej sumy wykupu akcjonariusze mniejszościowi zachowują wszystkie uprawnienia z akcji. Akcje te będą miały zatem status akcji własnych spółki w okresie pomiędzy wpłatą całej sumy wykupu, a chwilą dokonania rozporządzenia na rzecz akcjonariuszy wykupujących.
Wykupu akcji, po cenie wynikającej z wyceny, dokonuje spółka we własnym imieniu, ale na rachunek akcjonariuszy zobowiązanych do wykupu. Tak jak to zostało wyżej wskazane, warunkiem dokonania wykupu, a tym samym skuteczności uchwały o przymusowym wykupie jest dokonanie wpłaty na rachunek spółki ceny wykupu. Jeżeli nie dojdzie do wykupu jakiejkolwiek liczby akcji, uchwała o przymusowym wykupie nie będzie skuteczna. Zwrócić trzeba tu uwagę, że w takiej sytuacji bezskuteczne są także umowy nabycia akcji przez spółkę, a zatem i odpowiadające im zgłoszenia nabycia akcji przez akcjonariuszy zobowiązanych do wykupu. Przeniesienie akcji na rzecz akcjonariuszy zobowiązanych do wykupu nastąpi na podstawie umów zawartych ze spółką i wpisów w rejestrze akcjonariuszy.
W tym miejscu warto również wskazać, że wart. 418 § 2b KSH uregulowany został tzw. reverse squeeze out, czyli odwrócony wykup przymusowy. Instytucja ta sprowadza się do uprawnienia akcjonariusza mniejszościowego, którego akcji nie objęła uchwała o przymusowym wykupie, do wystąpienia z żądaniem wykupienia jego akcji przez akcjonariuszy większościowych. Reverse squeeze out umożliwia akcjonariuszom mniejszościowym wystąpienie ze spółki, w której doszło do squeeze out’u. Akcjonariusze mniejszościowi obecni na walnym zgromadzeniu powinni swoje żądanie zgłosić w terminie dwóch dni od dnia walnego zgromadzenia, a nieobecni – w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia uchwały o squeeze out. Brak zgłoszenia w terminie tego żądania traktuje się jako wyrażenie zgody na pozostanie w spółce. Co ważne, od wykupienia akcji przedstawionych do wykupu przez akcjonariuszy mniejszościowych, których akcje nie zostały objęte uchwałą, ustawa uzależnia skuteczność samej uchwały o przymusowym wykupie akcji.
Podsumowując wskazać należy, że procedura przymusowego wykupu akcji w spółce akcyjnej składa się wielu etapów oraz wymaga starannego działania i zachowania należytej staranności. Wszczęciu procedury squeeze out bardzo często towarzyszy napięta atmosfera w spółce oraz konflikty pomiędzy akcjonariuszami. Przy tego typu procedurach, z uwagi na wielość działań koniecznych do podjęcia, nawet najmniejsze uchybienia mogą doprowadzić do uchylenia lub stwierdzenia nieważności uchwały o przymusowym wykupie. Nawiasem warto wspomnieć, że na mocy ustawy z dnia 09 lutego 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw, od 13 października 2022 r. obowiązują nowe rozwiązania dotyczące procedury przymusowego wykupu akcji, albo udziałów w grupach kapitałowych. Dotychczas procedura squeeze out obowiązywała wyłącznie w spółce akcyjnej. Wchodzące w życie 13 października 2022 r. przepisy nowego prawa holdingowego wprowadzają dodatkowe możliwości żądania wykupu i odkupu akcji i udziałów, gdyż dotyczą również spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, uczestniczącej w grupie spółek.
Potrzebujesz pomocy w tym temacie? Napisz do nas!