Jakie są konsekwencje podatkowe przeniesienia własnego składnika majątku za granicę? Czym skutkuje zmiana rezydencji podatkowej? Czy zdecydowanie się na prowadzenie działalności w innym kraju ze względu na korzystniejsze prawo podatkowe będzie opodatkowane? Na te i wiele innych pytań odpowie charakterystyka tego czym jest Exit Tax, czyli inaczej podatek od wyjścia.
Przepisy o podatku od wyjścia weszły w życiu w polskim porządku prawnym dnia 1 stycznia 2019 r. Jako implementacja Dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r.. Jej celem było przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na działanie rynku wewnętrznego UE. Podatek ten obejmuje zarówno osoby fizyczne jak i osoby prawne, gdyż analogiczne przepisy znajdują się zarówno w ustawie PIT jak i CIT.
Inną nazwą tego specyficznego pod względem konstrukcyjnym podatku jest podatek od niezrealizowanych zysków. Będą mu podlegać podmioty, które:
Warto zauważyć, że jest on podatkiem nietypowym. Z reguły podstawą opodatkowania jest dochód lub przychód. W tym przypadku ustawodawca przewiduje, że podatkowi będzie podlegać dochód z niezrealizowanych zysków. Definiuje się go jako nadwyżka wartości rynkowej tego składnika majątku ustalanej na dzień jego przeniesienia albo na dzień poprzedzający dzień zmiany rezydencji podatkowej ponad jego wartość podatkową. Z tego wywnioskować można, że wysokość Exit Tax będzie zależała od wartości przenoszonego majątku.
Ustawa przewiduje, że w przypadku osób fizycznych obowiązek podatkowy powstaje, wtedy gdy łączna wartość składników majątku wynosi co najmniej 4.000. 000 zł. Dodatkowo w sytuacji, gdy małżonkowie chcą przenieść składniki majątku, wspomniany limit będzie dotyczył obojga małżonków.
Exit Tax wyróżnia się również specyficznymi warunkami formalnymi. Osoby prawne, które mu podlegają są zobowiązane do składania deklaracji o wysokości dochodu z niezrealizowanych zysków do 7 – go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód z niezrealizowanych zysków. W tym też terminie muszą zapłacić wspomniany podatek.
Stawki podatku kształtują się odmiennie dla osób fizycznych i osób prawnych. W tym pierwszym przypadku stawka wynosi 3%, ale tylko w przypadku gdy wartość podatkowa nie jest ustalana. W drugim przypadku stawka to 19%.
Podobnie warunki kształtują się również w przypadku osób fizycznych, jeśli przekroczą wymieniony wyżej limit kwotowy. Dodatkowo muszą oni składać deklaracje za kolejne miesiące jeśli dalej będą przenosić składniki majątku.
Dnia 2 sierpnia 2023 r. Minister Finansów wydłużył w rozporządzeniu termin płatności podatku od wyjścia. Przymus wpłaty został ustalony najwcześniej w grudniu 2025 r.. Należy zauważyć jednak, że termin na złożenie deklaracji nie został odpowiednio wydłużony, czyli trzeba będzie je składać za każdy miesiąc podlegania pod Exit Tax. Z tego wynika, że terminy deklarowania wysokości majątku przenoszonego i wpłaty podatku mogą się różnić. Różnica ta może wynosić kilka lat, ponieważ zapłacić podatek trzeba będzie dopiero od grudnia 2025 roku.
Z uwagi na to, że Exit Tax jest nowym rozwiązaniem w polskim systemie prawnym, może powodować wiele wątpliwości. Jeżeli sprawia on komuś trudności pomocne będzie skorzystanie z pomocy specjalistów w dziedzinie podatków.
Potrzebujesz pomocy w tym temacie? Napisz do nas!