Za 3 miesiące wejdą w życie przepisy Ustawy z dnia 9 lutego 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 807), które wprowadzą niemałe zamieszanie do polskiego prawa handlowego. Jedną z najistotniejszych zmian, na jakie zdecydował się ustawodawca jest wprowadzenie do Ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych przepisów regulujących grupę spółek.
Grupa spółek jako zjawisko faktyczne jest znane i cieszy się dużą popularnością na rynku. Grupa spółek nie posiada osobowości prawnej ani zdolności prawnej, nie jest na gruncie kodeksu spółek handlowych odrębnym podmiotem prawa. Odrębność podmiotowa przysługuje odrębnie każdemu uczestnikowi. Istotą problemu jest jednak to, że obok interesu każdego uczestnika pojawia się interes ponadindywidualny – interes grupy spółek. Interesy te nierzadko ścierają się ze sobą powodując konflikty, co może się negatywnie odbijać na spółach zależnych i ich wierzycielach. Te dwa czynniki, czyli powszechność funkcjonowania w ramach grupy spółek oraz konieczność ochrony spółek zależnych oraz ich wierzycieli kierowały projektodawcą przy wprowadzaniu nowych przepisów.
Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 51 KSH poprzez grupę spółek rozumie się spółkę dominującą i spółkę albo spółki zależne, będące spółkami kapitałowymi, kierujące się zgodnie z uchwałą o uczestnictwie w grupie spółek wspólną strategią w celu realizacji wspólnego interesu (interes grupy spółek), uzasadniającą sprawowanie przez spółkę dominującą jednolitego kierownictwa nad spółką zależną albo spółkami zależnymi.
Czynnościami dodatkowymi koniecznymi do uczestnictwa w grupie spółek są:
Przepis art. 212 KSH reguluje wydawanie wiążących poleceń przez spółkę dominującą. Wiążące polecenia są swego rodzaj narzędziem w rękach spółki dominującej w celu realizacji wspólnego interesu w ramach grupy spółek oraz faktycznego kierownictwa nad spółką zależną albo spółkami zależnymi. Pod rygorem nieważności wymagane jest zachowanie formy pisemnej lub elektronicznej wydawanego polecenia wiążącego. Przepisy wskazują na minimalną treść wiążącego polecenia (oczekiwane zachowanie w ramach polecenia, wskazanie interesu grupy spółek uzasadniającego wykonanie przez spółkę zależną wiążącego polecenia, przewidywane korzyści lub szkody spółki zależnej jako następstwa wykonania polecenia, przewidywany sposób i termin naprawienia spółce zależnej szkody). Wykonanie bądź odmowa wykonania wiążącego polecenia wymaga podjęcia uchwały zarządu spółki zależnej.
Przesłanki odmowy wykonania wiążącego polecenia można podzielić na ustawowe i pozaustawowe. Spółka zależna, zgodnie z przepisem art. 214 § 1 KSH, odmawia wykonania wiążącego polecenia, jeżeli jego wykonanie doprowadziłoby do niewypłacalności albo zagrożenia niewypłacalnością spółki zależnej. Jest dodatkowo szczególna podstawa odmowy wykonania wiążącego polecenia dla spółek innych niż jednoosobowe, czyli sprzeczność z interesem spółki zależnej i obawa braku naprawienia szkody przez spółkę dominującą w okresie 2 najbliższych lat.
Ponadto ustawodawca przyznaje uczestnikom grupy spółek uprawnienie do autonomicznego określenia dodatkowych przesłanek odmowy wykonania wiążącego polecenia w umowie lub statucie spółki zależnej. Skuteczność przyjęcia dodatkowych przesłanek jest obarczona obowiązkiem odkupienia przez spółkę dominującą udziałów albo akcji tych wspólników albo akcjonariuszy spółki zależnej, którzy nie zgadzają się na zmianę.
Zgodnie z przepisem art. 2112 § 1 KSH spółka dominująca odpowiada wobec spółki zależnej uczestniczącej w grupie spółek za szkodę, która została wyrządzona wykonaniem wiążącego polecenia i która nie została naprawiona w terminie wskazanym w wiążącym poleceniu, chyba że nie ponosi winy.
Zakres tej odpowiedzialności podlega ograniczeniu względem spółki zależnej jednoosobowej do sytuacji, w której wykonanie wiążącego polecenia doprowadziło do niewypłacalności spółki zależnej. Pozostałe rodzaje spółek zależnych nie zostały objęte powyższym ograniczeniem.
Przy badaniu odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną wykonaniem wiążącego polecenia bierze się pod uwagę także obowiązek lojalności wobec spółki zależnej podczas wydawania i wykonania wiążącego polecenia. Ustawodawca nie wyjaśnił w żaden sposób czym ten obowiązek lojalności może się przejawiać, być może chodzi o zachowanie działanie w granicach normlanego ryzyka gospodarczego bądź podejmowanie działań możliwie najmniej uciążliwych dla spółki zależnej. Zwrot ten zostanie najprawdopodobniej doprecyzowany przez orzecznictwo.
Przesłankami wystąpienia tej odpowiedzialności są:
Szkodą w tej sytuacji będzie więc obniżenie wartości udziału wspólnika/ akcji akcjonariusza. Powództwo o naprawienie szkody wytacza się według miejsca siedziby spółki zależnej uczestniczącej w grupie spółek. Nie później niż z chwilą wniesienia tego powództwa wspólnik albo akcjonariusz wzywa spółkę dominującą do naprawienia, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania, szkody wyrządzonej spółce zależnej wykonaniem wiążącego polecenia (art. 2113 § 3 KSH). W związku z tym odpowiedzialność wygaśnie w chwili naprawienie szkody wyrządzonej spółce zależnej wykonaniem wiążącego polecenia.
Termin przedawnienia dla roszczeń wspólnika/ akcjonariusza wynosi 3 lata od dnia, w którym wspólnik / akcjonariusz dowiedział się o szkodzie, a w każdym przypadku z upływem 5 lat, od dnia w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę ( 2113 § 4-5 KSH).
Przesłanki poniesienia tej odpowiedzialności są następujące:
Projekt uregulowania problematyki grupy spółek miał mieć charakter szczątkowy, ale jak łatwo zauważyć obszerność i kazuistyczność wprowadzanych zmian przeczy temu założeniu.
Potrzebujesz pomocy w tym temacie? Napisz do nas!