Postępowanie układowe jest jednym z typów postępowania restrukturyzacyjnego. Ten rodzaj postępowania restrukturyzacyjnego jest właściwy gdy suma wierzytelności spornych przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
Co do zasady po złożeniu przez dłużnika wniosku o otwarcie postępowania układowego, Sąd rozpoznaje go na posiedzeniu niejawnym, co powinno nastąpić w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku. W takim wypadku Sąd rozpoznaje sprawę na podstawie informacji oraz dołączonych do wniosku dokumentów. Jednakże w przypadku gdy wystąpią okoliczności, które wymagają sprawdzenia, np. poprzez przesłuchanie wnioskodawcy – sąd powinien wyznaczyć rozprawę. Wobec konieczności wyznaczenia rozprawy, Sąd powinien rozpoznać wniosek w terminie sześciu tygodni – co jednak jest wyłącznie terminem instrukcyjnym (niewiążącym Sądu, zaś jego przekroczenie nie pociąga za sobą skutków w związku z toczącym się postępowaniem).
W postępowaniu o otwarcie postępowania układowego sąd może zabezpieczyć majątek dłużnika przez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego. Wyznaczenie tymczasowego nadzorcy nie jest obligatoryjne, a o potrzebie jego powołania decyduje Sąd. Wydaje się, że tymczasowy nadzorca sądowy będzie wyznaczony właśnie wtedy, kiedy Sąd nie będzie w stanie wydać postanowienia o otwarciu postępowania układowego w terminie dwóch tygodni. Nastąpi to zatem gdy Sąd zadecyduje o konieczności wyznaczenia rozprawy lub wtedy gdy z innych powodów dotrzymanie terminu instrukcyjnego wskazanego przez przepisy będzie niemożliwe.
Po wyznaczeniu tymczasowego nadzorcy sądowego istotnie zmienia się sytuacja dłużnika w zakresie zarządu. Dłużnik może zatem dokonywać czynności zwykłego zarządu, natomiast na dokonanie czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu wymagana jest zgoda tymczasowego nadzorcy sądowego. Czynność przekraczająca zakres zwykłego zarządu dokonana bez wymaganej tej zgody jest nieważna. Z powyższego wynika, że nadzorca sądowy nie tyle przejmuje uprawnienie do zarządzania majątkiem dłużnika, co zyskuje szeroko pojętą kontrolę na tym w jaki sposób dłużnik tym majątkiem zarządza, z jednoczesną możliwością blokowania czynności, których dokonanie przekracza zakres zwykłego zarządu. Tymczasowy nadzorca sądowy powinien zatem pilnować majątku dłużnika do czasu wydania postanowienia o otwarciu postępowania układowego.
Jednocześnie to czy czynność przekracza zakres zwykłego zarządu czy nie, musi być każdorazowo ustalone w konkretnym przypadku. Przy rozważeniu tego typu czynności konieczne jest wzięcie pod uwagę rodzaj i skalę prowadzonej działalności gospodarczej. To co w jednym wypadku będzie mieściło się w zakresie czynności zwykłego zarządu, z racji na rozmiar i przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej jest typową czynnością, w innym wypadku może wymagać uzyskania zgody nadzorcy sądowego, z uwagi na to, że działanie to może w sposób istotny wpłynąć na majątek lub przedsiębiorstwo dłużnika.
Rolą tymczasowego nadzorcy sądowego jest zatem dopilnowanie, aby w okresie do wydania postanowienia o otwarciu postępowania układowego sytuacja dłużnika nie uległa takiemu pogorszeniu, wobec którego otwarcie postępowania układowego nie będzie celowe. Dodatkowo może dla Sądu stanowić źródło informacji w zakresie faktycznej sytuacji dłużnika, jego majątku oraz zasadności otwierania postępowania układowego.
Innymi sposobami na zabezpieczenie majątku dłużnika w postępowaniu o otwarciu postępowania układowego jest:
Potrzebujesz pomocy w tym temacie? Napisz do nas!