Zgodnie z obowiązującymi przepisami, wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej może złożyć jedynie osoba, która na moment składania wniosku nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest przy tym ważne, kiedy nastąpiło zakończenie prowadzenia działalności – wniosek może być złożony nawet następnego dnia po dokonaniu wpisu zakończenia prowadzenia działalności do właściwego rejestru. Co istotne, samo zawieszenie działalności nie jest wystarczające, ponieważ w tej sytuacji przedsiębiorca zachowuje zdolność do ogłoszenia upadłości na zasadach ogólnych, a nie w ramach upadłości konsumenckiej.
Kluczowym zagadnieniem, które rodzi wiele pytań jest kwestia konieczności utrzymania statusu konsumenta przez czas trwania postępowania upadłościowego. Czy osoba składająca wniosek o upadłość konsumencką musi zachować ten status aż do zakończenia procedury? Czy możliwe jest, aby w trakcie postępowania upadłościowego ponownie podjęła działalność gospodarczą, a jeśli tak, to jakie są tego konsekwencje prawne?
W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (dalej jako „PU”) nie ma zawartego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej przez upadłego, ani nie są przewidywane żadne negatywne konsekwencje – o ile nie orzeczono wobec upadłego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej. Powyższe stanowisko jest ugruntowane w orzecznictwie sądów powszechnych, przykładowo zostało wyrażone w postanowieniu Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 9 stycznia 2019 r., sygn. akt: VIII Gz 215/18, zgodnie z którym:
„(…) nie można przyjąć, że w sytuacji (jak w niniejszej sprawie), gdy wobec osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej ogłoszono upadłość na podstawie art. 491(1) i n. pr. upadł., a osoba ta podjęła następczo działalność gospodarczą, konieczne jest umorzenie trwającego postępowania upadłościowego. W takiej sytuacji wystąpiłby stan, w którym osoba, która mogła i uzyskała postanowienie o ogłoszeniu tzw. upadłości konsumenckiej, w rzeczywistości zostałaby pozbawiona możliwości skorzystania z dobrodziejstw tej instytucji.”
Należy jednak pamiętać, że prowadzenie działalności gospodarczej po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej będzie w pewnym zakresie utrudnione. Zgodnie z art. 62 PU „W skład masy upadłości wchodzi majątek należący do upadłego w dniu ogłoszenia upadłości oraz nabyty przez upadłego w toku postępowania upadłościowego, z wyjątkami określonymi w art. 63-67a.”. Oznacza to, że przedsiębiorstwo powstałe po dniu ogłoszenia upadłości konsumenckiej staje się częścią masy upadłości.
Zarządcą masy upadłości w trakcie postępowania upadłościowego jest syndyk, a upadły zostaje pozbawiony zarówno zarządu majątkiem, jak i prawa do korzystania oraz rozporządzania składnikami masy upadłości. W trakcie postępowania upadłościowego syndyk ma status zastępcy pośredniego upadłego, tj. działa we własnym imieniu, lecz na rachunek upadłego. Reasumując, to syndyk, a nie upadły, będzie miał prawo do zawierania umów dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej. Jeśli upadły zawrze w trakcie postępowania upadłościowego taką umowę – bez udziału syndyka – umowa taka będzie bezwzględnie nieważna.
Upadły konsument, który zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej po ogłoszeniu upadłości, powinien niezwłocznie poinformować o tych zamierzeniach syndyka. Zaniedbanie tego obowiązku może prowadzić do umorzenia postępowania upadłościowego z powodu niewykonania obowiązków wynikających z art. 57 PU.
W przypadku upadłości przedsiębiorcy, głównym celem działań podejmowanych przez syndyka powinno być spieniężenie majątku masy upadłości oraz zaspokojenie wierzycieli upadłego, jednak na podstawie art. 312 PU, dopuszcza się dalsze prowadzenie przedsiębiorstwa dłużnika w dwóch wyjątkowych przypadkach: (i) jeśli możliwe jest zawarcie układu z wierzycielami; lub (ii) jeśli jest możliwa sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części.
W tej sytuacji Syndyk ma prawo prowadzić działalność przedsiębiorstwa upadłego bez konieczności uzyskania zgody rady wierzycieli (lub sędziego-komisarza, jeśli rada wierzycieli nie została ustanowiona) przez okres maksymalnie trzech miesięcy (art. 206 ust. 1 pkt 1 PU). Jeśli syndyk, upadły lub rada wierzycieli uzna, że kontynuowanie działalności przedsiębiorstwa przyczyni się do zwiększenia stopnia zaspokojenia wierzycieli, każdy z nich może zaproponować rozwiązania układowe mające na celu zawarcie porozumienia z wierzycielami w ramach postępowania upadłościowego. Jeśli jednak syndyk uzna, że nie ma możliwości sprzedaży przedsiębiorstwa w całości lub w częściach, ani zawarcia układu z wierzycielami, obowiązek prowadzenia przedsiębiorstwa zostaje zniesiony.
Postępowanie upadłościowe kończy się zazwyczaj ustaleniem przez sąd, a następnie realizacją przez upadłego – planu spłaty wierzycieli. Co istotne, po wydaniu przez sąd postanowienia w sprawie wykonania planu spłaty i umorzenia zobowiązań, niedopuszczalne jest wszczęcie postępowania egzekucyjnego w sprawie wierzytelności powstałych sprzed daty ustalenia planu spłaty – wyjątkiem od tej zasady są np. wierzytelności alimentacyjne nie ulegające umorzeniu w trakcie postępowania upadłościowego. Oznacza to, że jedynym zadaniem dłużnika po zakończeniu postępowania upadłościowego jest terminowe i rzetelne realizowanie planu spłaty wierzycieli, co pozwala na prowadzenie działalności gospodarczej oraz uzyskiwanie z tego tytułu dochodów, które nie zostaną zajęte przez komornika.
Jeśli rozważasz rozpoczęcie działalności po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej, skontaktuj się z Kancelarią HWW, która zapewni Ci profesjonalne wsparcie na każdym etapie postępowania upadłościowego.
Potrzebujesz pomocy w tym temacie? Napisz do nas!